و تو ای عروس زمستان
گاه جلوس کردنت
چه سخاوتمندانه مهر خود را تقسیم می کنی
و دامن سپیدت را با عشق بر ما می گسترانی
سال سال چشم بر آسمان ، راهت را آب و جارو میکنم
آخر چشمان به انتظار تو ، نهایت زیبایی است رویای من، ای همه صفا
این روح پاک توست که ، آرامش جاوید به ما هدیه میدهد
وما هزار رنگان در هم تنیدهء از هم جدا همه و همه با حضور تو تنها،
یکی می شویم، آرام می شویم و سپید
نیلوفر
1389/09/28
No comments:
Post a Comment